Henry Moore. Grafika dhe skulptura.
Fjala e Ambasadorit Britanik Nicholas Cannon gjatë hapjes së ekspozitës të Henry Moore në Tiranë.
Është një privilegj i madh për mua të hap ekspozitën me punët e Henry Moore , skulptori më i madh i Britanisë së shekullit të njëzetë . Falënderoj Galerine Kombëtare te Arteve për ambientin e shkëlqyer për ekspozitën , dhe Vodafone për mbështetjen e tyre.
Henry Moore exhibition at the Gallery of Arts in Tirana
Henry Moore është një shembull i një artisti të madh, i cili erdhi nga nje origjinë shumë e thjeshtë . Babai i tij ishte një minator qymyrguri në qytetin e minierave të Castleford në Yorkshire. Disa kritikë besojnë se disa nga punët e Moore janë frymëzuar nga forma e kodrave Yorkshire . Henry Moore ishte i shtati nga tetë fëmijët në familjen e tij dhe u rrit në varfëri të madhe. Por prindërit e tij ishin të përkushtuar për idealet e arsimit dhe e inkurajuan në studimet e tij . Në moshën njëmbëdhjetë vjec, ai u frymëzua për tu bëre skulptor pas dëgjimit të një leksioni mbi Michelangelon . Në Luftën e Parë Botërore , ai ishte më i riu në regjimentin e tij , dhe Britania gati humbi një prej artistëve të saj të medhenj , kur ai u plagos në një sulm me gaz.
Puna e hershme e Moore u formësua nga katër ndikime . I pari ishte interesi i tij i fëmijërisë në skulpturën mesjetare. I dytë ishte studimi i thellë i skulpturës klasike italiane. Ndryshe nga të tjerët , Moore u interesua në skulpturën e shoqërive primitive të tilla si Aztecs dhe Maya , dhe ndikimi i tyre është i dukshëm në shumë nga veprat e tij . Së katërti , studimet e Moore në Paris e sollen atë në kontakt me lëvizjen moderniste . Disa nga veprat e Moore janë të një natyre abstrakte . Të tjerët përqëndrohen në temat e figurës së mbështetur apo të nënës dhe fëmijës. Psikologët mund të shohin aty rëndësinë e admirimit te Moore për nënën e tij , e cili si një grua tipike Yorkshire kishte punuar shumë në kushte të vështira për të mbajtur një familje të madhe në një qytet industrial . Moore u bë baba vonë në jetë, në moshën dyzet e tetë , pas një martese të lumtur me një refugjate nga revolucioni rus.
Henry Moore exhibition at the Gallery of Arts in Tirana
Herët në karrierën e tij, Moore eksperimentoi me teknikën e gdhendjes direkte, në të cilat shenjat e mjeteve dhe defektet në material janë konsideruar si një pjesë integrale e punës së artit. Më vonë ai lëvizi në derdhjen e figurave në bronz , bazuar në modele balte ose allcie. Interesat e tij ishin edhe në gdhendjet ne dru , vizatime dhe printime . Ai ka prodhuar një vepër në tullë , në Bouwcentrum në Roterdam : një skulpturë gjigante bërë nga gjashtëmbëdhjetëmijë tulla. Fillimisht puna e Moore u konsiderua e diskutueshme se ajo nuk e përshkruante formën e njeriut në një mënyrë realiste , por më vonë popullariteti i tij u rrit në Britani , Evropë dhe Amerikë . Moore qëndroi në Londër gjatë bombardimeve të Luftës së Dytë Botërore , në të cilën punishtja e tij u dëmtua. Kjo përvojë e frymëzoi atë për të prodhuar vizatime të londinezëve te strehuar në strehime ndaj bombave në hekurudhat nëntokësore, dhe punime qe theksojne temat e durimit dhe vazhdimësisë. Këto tema e bënë Moore popullor ndersa Britania rindërtohej pas shkatërrimit nga Lufta e Dytë Botërore . Kenneth Clark ,Drejtor i Galerisë Kombëtare të pas luftës , dhe një mbrojtës i fortë i traditës klasike , pas kritikave fillestare erdhi të admirojë punën e Moore dhe promovoi karrierën e tij. Në fund të jetës së tij , Moore , një njeri modest, pa asnjë interes në para ose pasuri materiale , e la trashëgim pasurinë e tij për të krijuar një fondacion për të promovuar skulpturën në jetën kulturore të Britanisë sot.
Henry Moore exhibition at the Gallery of Arts in Tirana
Puna e Moore vleresohet shumë në tregun e artit ndërkombëtar. Në vitin dymije e dymbedhjete , dy hajdutë të thjeshtë vodhën një punë bronzi te Moore nga një muze pranë Londrës . Ata e derguan atë tek një tregtar skrapi dhe ia shiten me çmimin e metalit , dyzet e gjashtë pound. Kriminelët u arrestuan dhe u dënuan me një vit burgim , dhe statuja u kthye në muze . Hajdutët e pyeten gjykatësin sa vlere kishte statuja dhe u habiten kur degjuan se ajo vlente gjysmë milioni paund .
Kontakti i parë i Henry Moore me Këshillin Britanik ishte në Ekspozitën e Venecias në një mijë e nentëqind e dyzet e tetë. Pra, Ambasada jonë dhe kolegët e Këshillit Britanik jemi shumë krenare të vazhdojme traditën duke sjelle këtë ekspozitë këtu në Tiranë. Unë shpresoj se do ju pëlqejë.